Rope - Mayıs 10

Her mayısın bir sonu varmış ben de şu kalbimi onda bıraktım
Gönlümde bir evin var hala unutma sadece gözden ıraktın
Bu yüzden hiç kızmadım sana bu yüzden hep kalmayı denedim
İnsanlar sevdiğine gül verirler ben toprağına bıraktım

Yaşım hala 20'lerde ama dünyanın yükü sırtıma bindi
Seni yere göğe sığdıramazdım sen beni bi kalıba sığdırabildin
Zaman her şeyi değiştirirmiş şu gözlerimde ki fırtına dindi
Normalde sabırlı biriyim ama beni bile aşktan yıldırabildin

Kaldırım arasında açmış bu çiçekler hep gözyaşıyla büyüdü
Ben sana koşmayı öğretecektim ama sen başkasıyla yürüdün
Dünyamız böyledir işte yaşlar büyür ama kalpler küçülür
Aramızdan kaç bayram geçmiş ulan insan bir kere düşünür

Kalacak bir nedenin kalmadı zaten suratını asıp gidersin
Bir sigara yakarsın balkonda yüreğim gibi yanıp gidersin
Gökyüzü bile yağmura direnemiyorken gözler nasıl dirensin
Sevmek öyle masum bir şey ki haklıyken bile özür dilersin